Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010
Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010
ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ Η ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΘΗΝΩΝ.Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΗΤΑΝ ΜΑΖΙΚΗ ΜΕ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΆΥΤΟ.ΕΠΙΣΗΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΕΔΩΣΑΝ Η ΝΟΜΙΚΗ ΜΑΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ Κα ΜΑΡΙΑ-ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΤΣΙΠΡΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ Κος ΑΛΕΞΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ.ΕΓΙΝΑΝ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΘΕΝΤΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΘΗΚΑΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ-ΑΠΟΡΙΕΣ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΜΑΣ ΕΚΒΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΥΣ.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ:ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΗΛΩΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΣΚΟΠΟ ΜΑΣ.ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΘΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΜΑΣ.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ:ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΗΛΩΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΣΚΟΠΟ ΜΑΣ.ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΘΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΜΑΣ.
Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010
ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΥΣ ΣΤΟ newsit.gr
ΚΕΠΥΟ
Στην πιο νευραλγική διεύθνση του υπουργείου Οικονομικών, υπηρετούν 300 συμβασιούχοι των οποίων λήγει η σύμβαση στις αρχές Νοεμβρίου. Φυσικά τα κενά αυτά δεν είναι εύκολο να αναπληρωθούν και η υπηρεσία πληροφοριακών συστημάτων θα μείνει χωρίς μέρος του προσωπικού με ότι αυτό συνεπάγεται για την αποστολή εκκαθαριστικών σημειωμάτων στους φορολογούμενους κλπ.
ΙΚΑ
Στο ΙΚΑ οι 300 συμβασιούχοι που εργάζονταν μέχρι πρόσφατα έχουν απομακρυνθεί από τις θέσεις τους. Απασχολούνταν σε πολλές διοικητικές υπηρεσίες μεταξύ των οποίων και ως ελεγκτές ασφαλιστικών εισφορών . Σύμφωνα με τον πρόεδρο των εργαζομένων του ΙΚΑ σήμερα τα 6-11 ελεγκτικά κέντρα στη χώρα μας είναι κλειστά με ότι αυτό συνεπάγεται για την εισφοροδιαφυγή.
ΔΑΣΟΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ
Χρόνια τώρα οι 5.500 εποχικοί δασοπυροσβέστες ζητούν την τακτοποιηση τους καθώς εργάζονται μόνο τους θερινούς μήνες και τους υπόλοιπου συντηρουνται μερικώς από το επίδομα ανεργίας.
ΥΠ. ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
Οι 100 συμβασιούχοι του Υπουργείου Εσωτερικών ατενίζουν με απαισιοδοξία το μέλλον τους καθώς το νέο έτος θα τους βρει χωρίς δουλειά. Ακόμα και να κερδίσουν δικαστικα την παραμονή τους θα εργάζονται χωρίς να πληρώνονται όπως συμβαίνει και με άλλους συναδέλφους τους.
ΟΑΕΕ
Στον ΟΑΕΕ 300 εργαζόμενοι συμβασιούχοι εξακολουθούν να βρίσκονται στις θέσεις τους αν και οι συμβάσεις τους έληξαν. Κέρδισαν προσωρινές αποφάσεις όμως και αυτοί θα μείνουν απλήρωτοι.
ΟΤΑ
Χιλιάδες είναι οι συμβασιούχοι στην τοπική αυτοδιοίκηση από οδοκαθαριστές μέχρι διοικητικούς υπαλλήλους. Οι ίδιοι οι δήμαρχοι έχουν κατα το παρελθόν διαμαρτυθεί για αυτό που συμβαίνει καθώς "οι συμβασιούχοι είναι αυτοί που εργάζονται σκληρά". Πρόκειται για 9 με 10 χιλιάδες συμβασιούχους οι οποίοι εργάζονταν για περισσότερα από 5 χρόνια συνεχώς.
Ο νέος νόμος Ραγκούση σε ότι αφορά τις προσλήψεις στο δημόσιο καθορίζει ότι θα γίνονται μέσω ΑΣΕΠ. Ωστόσο σύμφωνα με την νομική σύμβουλο της ΑΔΕΔΥ Μαρία Τσίπρα η διαδικασία πρόσληψης μέσω ΑΣΕΠ είναι σχεδόν αδύνατη καθώς υπάρχουν προκυρήξεις που βρίσκονται σε αναμονή εδώ και 5 χρόνια καθώς ακόμα και το ΑΣΕΠ έχει έλλειψη προσωπικού!
Στην πιο νευραλγική διεύθνση του υπουργείου Οικονομικών, υπηρετούν 300 συμβασιούχοι των οποίων λήγει η σύμβαση στις αρχές Νοεμβρίου. Φυσικά τα κενά αυτά δεν είναι εύκολο να αναπληρωθούν και η υπηρεσία πληροφοριακών συστημάτων θα μείνει χωρίς μέρος του προσωπικού με ότι αυτό συνεπάγεται για την αποστολή εκκαθαριστικών σημειωμάτων στους φορολογούμενους κλπ.
ΙΚΑ
Στο ΙΚΑ οι 300 συμβασιούχοι που εργάζονταν μέχρι πρόσφατα έχουν απομακρυνθεί από τις θέσεις τους. Απασχολούνταν σε πολλές διοικητικές υπηρεσίες μεταξύ των οποίων και ως ελεγκτές ασφαλιστικών εισφορών . Σύμφωνα με τον πρόεδρο των εργαζομένων του ΙΚΑ σήμερα τα 6-11 ελεγκτικά κέντρα στη χώρα μας είναι κλειστά με ότι αυτό συνεπάγεται για την εισφοροδιαφυγή.
ΔΑΣΟΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ
Χρόνια τώρα οι 5.500 εποχικοί δασοπυροσβέστες ζητούν την τακτοποιηση τους καθώς εργάζονται μόνο τους θερινούς μήνες και τους υπόλοιπου συντηρουνται μερικώς από το επίδομα ανεργίας.
ΥΠ. ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
Οι 100 συμβασιούχοι του Υπουργείου Εσωτερικών ατενίζουν με απαισιοδοξία το μέλλον τους καθώς το νέο έτος θα τους βρει χωρίς δουλειά. Ακόμα και να κερδίσουν δικαστικα την παραμονή τους θα εργάζονται χωρίς να πληρώνονται όπως συμβαίνει και με άλλους συναδέλφους τους.
ΟΑΕΕ
Στον ΟΑΕΕ 300 εργαζόμενοι συμβασιούχοι εξακολουθούν να βρίσκονται στις θέσεις τους αν και οι συμβάσεις τους έληξαν. Κέρδισαν προσωρινές αποφάσεις όμως και αυτοί θα μείνουν απλήρωτοι.
ΟΤΑ
Χιλιάδες είναι οι συμβασιούχοι στην τοπική αυτοδιοίκηση από οδοκαθαριστές μέχρι διοικητικούς υπαλλήλους. Οι ίδιοι οι δήμαρχοι έχουν κατα το παρελθόν διαμαρτυθεί για αυτό που συμβαίνει καθώς "οι συμβασιούχοι είναι αυτοί που εργάζονται σκληρά". Πρόκειται για 9 με 10 χιλιάδες συμβασιούχους οι οποίοι εργάζονταν για περισσότερα από 5 χρόνια συνεχώς.
Ο νέος νόμος Ραγκούση σε ότι αφορά τις προσλήψεις στο δημόσιο καθορίζει ότι θα γίνονται μέσω ΑΣΕΠ. Ωστόσο σύμφωνα με την νομική σύμβουλο της ΑΔΕΔΥ Μαρία Τσίπρα η διαδικασία πρόσληψης μέσω ΑΣΕΠ είναι σχεδόν αδύνατη καθώς υπάρχουν προκυρήξεις που βρίσκονται σε αναμονή εδώ και 5 χρόνια καθώς ακόμα και το ΑΣΕΠ έχει έλλειψη προσωπικού!
Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010
ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ
ΙΔΡΥΘΗΚΕ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΑ ΠΛΕΟΝ Η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ (Π.Ο.Σ.Υ.Δ).
Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΤΡΙΑ ΙΔΡΥΤΙΚΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ.ΤΑ ΑΛΛΑ ΔΥΟ ΜΕΛΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΟΑΕΕ (ΠΡΩΗΝ ΤΕΒΕ) ΚΑΙ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΕΡΓΟΥ Η' ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΑΝΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΤΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ.
Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΤΡΙΑ ΙΔΡΥΤΙΚΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ.ΤΑ ΑΛΛΑ ΔΥΟ ΜΕΛΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΟΑΕΕ (ΠΡΩΗΝ ΤΕΒΕ) ΚΑΙ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΕΡΓΟΥ Η' ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΑΝΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΤΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ.
ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΙΚΑ
ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΜΕΤΑ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΟΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΜΕ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΗΝ ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ ΤΟΥΣ,ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΝΤΙΛΗΠΤΟ ΑΠΌΛΟΥΣ ΟΤΙ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΟ ΟΠΟΥ ΔΙΕΞΑΓΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΜΑΧΕΣ ΕΩΣ ΟΤΟΥ ΚΕΡΔΙΘΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΚΟΣΤΟΣ,ΓΙΑΤΙ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ,ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΗ.ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΠΛΙΣΤΟΥΜΕ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ,ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΧΟΝΤΑΣ ΚΑΤΑ ΝΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΧΑΣΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ,ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΜΙΑ ΑΝΑΛΓΗΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ.Ο ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΟΣ ΕΡΓΟΔΟΤΗΣ,ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ,ΜΑΣ ΠΕΤΑΕΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ,ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΥΠΟΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΞΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΟΤΙ ΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΠΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΕΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ.ΠΡΟΣΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ, ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΗΣ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ.
ΕΚ ΤΟΥ Δ.Σ.
ΕΚ ΤΟΥ Δ.Σ.
Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010
ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΙΚΑ
ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ,ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΠΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΜΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ,ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΜΑΣ,ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΣΑΣ ΠΟΥΜΕ ΠΟΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ..ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΟΤΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΕ ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΚΑΙ ΖΗΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΜΕ ΟΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ. ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΣΥΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΗΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ
ΕΚ ΤΟΥ Δ.Σ.
ΕΚ ΤΟΥ Δ.Σ.
Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010
ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΙΚΑ
ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ΟΤΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 17/10/2010 ΚΑΙ ΩΡΑ 10:00 ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ Η ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ.ΟΛΟΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ.
Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010
ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ
Η Ελληνική κοινωνία, τις τελευταίες δεκαετίες, έζησε βίαιες ανατροπές, ολόκληροι τομείς του ιδιωτικού τομέα συρρικνώθηκαν, χιλιάδες θέσεις εργασίας χάθηκαν, η πραγματική ανεργία εκτοξεύθηκε σε υψηλά επίπεδα. Η έλλειψη ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας σε συνδυασμό με την εμμονή των ελλήνων πολιτικών να ελέγχουν τις δομές της σε βαθμό ασφυκτικό, οδήγησε μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας στην περιθωριοποίηση και στον κοινωνικό αποκλεισμό. Πολλοί συμπολίτες μας, αναζήτησαν ως διέξοδο από αυτήν την αδιέξοδη κατάσταση, μία θέση στον Δημόσιο τομέα που θα τους εξασφάλιζε, ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης. Οι εργαζόμενοι αυτοί στην πλειοψηφία τους αναγκάστηκαν να καταφύγουν σε αυτή τη λύση. Τους ανάγκασαν οι συνθήκες, όπως διαμορφώθηκαν σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, από τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες.
Έτσι σταδιακά από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 και κυρίως τη δεκαετία του 1990 χιλιάδες άνθρωποι απασχολήθηκαν και απασχολούνται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Οι άνθρωποι αυτοί, χρησιμοποιήθηκαν ως πιόνια από τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες, για ψηφοθηρικούς και πολιτικούς λόγους. Ο αριθμός των εργαζόμενων που απασχολούνται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου κυμαίνεται εδώ και αρκετά χρόνια, περίπου στις 70.000 με 90.000. Οι διαδοχικές κυβερνήσεις επιδίωξαν οι εργαζόμενοι αυτοί να έχουν τα ελάχιστα δικαιώματα ώστε να μην μπορούν να διεκδικήσουν την εργασιακή τους αποκατάσταση.
Κρίσιμο σημείο στην υπόθεση των συμβασιούχων ήταν η κοινοτική οδηγία του 1999 (1999/70), που ουσιαστικά, αναγνώριζε αυτονόητα δικαιώματα στους εργαζόμενους ορισμένου χρόνου. Με τη συνταγματική αναθεώρηση του 2001 ο συνταγματικός νομοθέτης προσπάθησε με το άρθρο 103 του Συντάγματος να σταματήσει την πρακτική των μονιμοποιήσεων από το παράθυρο. Η απόπειρα αυτή απέτυχε. Και απέτυχε, διότι η συνταγματική επιταγή μιλάει για το αυτονόητο. Ότι οι πραγματικές συμβάσεις έκτακτου προσωπικού ορισμένου δεν μπορούν να μετατραπούν σε συμβάσεις αορίστου χρόνου. Το ίδιο είχε επιχειρηθεί και με το νόμο 2190/1994 τον περίφημο νόμο Πεπονή που υποτίθεται ότι και αυτός απαγόρευε τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου.
Όμως κανείς δεν απάντησε στο κρίσιμο ερώτημα. Τι υποκρύπτει μία συγκεκριμένη σύμβαση; Αν κάποιος εργάζεται 3,4 έως και 20 χρόνια με συμβάσεις, πως αυτές πρέπει να χαρακτηρίζονται; Είναι άτοπο να υποστηρίζεται, ότι ένας εργαζόμενος, που εργάζεται επί σειρά ετών στο ίδιο αντικείμενο και στην ίδια θέση να θεωρείται ότι καλύπτει έκτακτες ανάγκες. Ουσιαστικά υποκρύπτεται σχέση εργασίας αόριστου και όχι ορισμένου χρόνου. Είναι προφανές ότι υπάρχει ένα κρίσιμο νομικό ζήτημα, που δεν λύθηκε ούτε με τον 2190/94, ούτε με τη συνταγματική αναθεώρηση.
Στην συνέχεια, το 2003, η τότε κυβέρνηση με το προεδρικό διάταγμα 81/2003 επιχείρησε να επιλύσει το πρόβλημα. Απέτυχε οικτρά. Με τους περιορισμούς που έθετε το Π.Δ 81/2003 κάνεις εργαζόμενος δεν μπορούσε να αποκατασταθεί. Το 2004 ο τότε υπουργός Εσωτερικών σε μια προσπάθεια να επιλύσει το πρόβλημα και εν όψει καταδικαστικής απόφασης από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εισήγαγε στην ελληνική νομοθεσία το περίφημο πια Προεδρικό Διάταγμα 164/2004 που υποτίθεται ότι θα ενσωμάτωνε την κοινοτική οδηγία 1999/70 για τους εργαζόμενους ορισμένου χρόνου και θα έλυνε το πρόβλημα των συμβασιούχων οριστικά. Και αυτή η προσπάθεια απέτυχε. Οι περιορισμοί που εισήγαγε το Π.Δ 164/2004, 24μηνη μόνο προϋπηρεσία, τα χρονικά κενά μεταξύ των συμβάσεων δεν έλυσαν το κύριο θέμα. Σε ποια περίπτωση η σύμβαση ενός εργαζόμενου με σύμβαση ορισμένου χρόνου, μπορεί να χαρακτηρισθεί ως αορίστου ή όχι.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με την απόφαση του το 2006 (C-212/04,) όπως αναμενόταν καταδίκασε την Ελλάδα. Ο Άρειος Πάγος με την απόφαση της Ολομελείας του (18/2006) θεώρησε, ότι ανεξαρτήτως συνταγματικής απαγόρευσης η φύση μίας εργασιακής σχέσης ανήκει στην δικαιοδοσία των δικαστηρίων που κρίνουν ανάλογα με την περίπτωση. Η απόφαση αυτή ουσιαστικά βασίστηκε στο νόμο 2112/1920 που προστατεύει τους εργαζόμενους ορισμένου χρόνου. Θα έλεγε κανείς ότι το θέμα επιτέλους είχε βρει το δρόμο του. Οι εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, είχαν αποκτήσει το αυτονόητο δικαίωμα της δικαστικής προστασίας. Ύστερα όμως από πρωτοφανείς παρεμβάσεις, επιχειρήθηκε το βίαιο κλείσιμο του θέματος.
Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου μέσα σε διάστημα 7 μόνο μηνών! ανακάλεσε την ομόφωνη απόφαση, που είχε λάβει τον Ιούνιο του 2006 και με νέα απόφαση τον Απρίλιο του 2007 (20/2007), ακυρώνοντας τον ίδιο της τον εαυτό, επιχείρησε να κλείσει το θέμα σε βάρος των εργαζόμενων ορισμένου χρόνου που ουσιαστικά έχασαν το δικαίωμα της δικαστικής προστασίας. Είχε προηγηθεί το 2006 η απαράδεκτη απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που θεωρούσε τις αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων ανυπόστατες μία απόφαση άθλια, που στην ουσία παραβίαζε την ΕΣΔΑ για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο δε τότε Υπουργός Εσωτερικών, υπερασπίστηκε αυτήν την απαράδεκτη απόφαση στη Βουλή των Ελλήνων. Η ιστορία κρίνει τον καθένα.
Στη συνέχεια, το θέμα των συμβασιούχων, που ύστερα από τόσες δήθεν τακτοποιήσεις ο αριθμός τους ανήλθε πάλι στις 80 με 100.000 παραπέμφθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Αυτό με την απόφαση του τον Απρίλιο του 2009 (378/09) έκρινε ότι τα δικαστήρια είναι αρμόδια να κρίνουν, αν μία σχέση εργασίας υποκρύπτει έκτακτες ή πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Ο Άρειος Πάγος αποφάσισε να επαναφέρει το θέμα στην Ολομέλεια του για τρίτη φορά σε τρία χρόνια.
Τον Φεβρουάριο και τον Μάιο του 2010, το Ελεγκτικό Συνέδριο με τις αποφάσεις 3 και 9 της Ολομέλειας του δικαίωσε τους συμβασιούχους ορισμένου χρόνου, διότι έκρινε ότι με την προηγούμενη απόφαση του παραβιάζονταν τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, και ότι η διοίκηση ήταν υποχρεωμένη για το αυτονόητο να δέχεται τις αποφάσεις των δικαστηρίων. Το θέμα της μη αποδοχής των αποφάσεων των πολιτικών δικαστηρίων, είχε παραπεμφθεί στο Δικαστήριο των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η καταδίκη της Ελλάδας ήταν πολύ κοντά.
Το θέμα των συμβασιούχων θα κριθεί ξανά στις 20 Ιανουαρίου του 2011στην πλήρη Ολομέλεια του Αρείου Πάγου ύστερα από νέα αναβολή που δόθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2010. Το θέμα των συμβασιούχων είναι πολιτικό και νομικό. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις, θέλησαν να κρατήσουν ομήρους με διάφορα προσχήματα χιλιάδες εργαζόμενους χρόνια ολόκληρα ώστε να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη.
Το ζήτημα είναι όμως και νομικό. Ουσιαστικά το δικαίωμα ενός εργαζόμενου να προσφεύγει στα δικαστήρια τίθεται υπό αμφισβήτηση. Η υποτιθέμενη συνταγματική απαγόρευση και η υποκριτική επίκληση της, ακυρώνει ουσιαστικά κάθε δικαστική προστασία και παραβιάζει βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Τα Δικαστήρια, είναι υποχρεωμένα να εξετάσουν την πραγματική φύση μίας εργασιακής σχέσης. Αυτός είναι ο σκοπός τους.
Διαφορετικά, παραβιάζονται η Αρχή του Κράτους Δικαίου, βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και συγκεκριμένα τα άρθρα 6,13,14 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Είναι αυτονόητο ότι όλοι οι εργαζόμενοι απολαμβάνουν την ίδια προστασία ενώπιον του νόμου. Διακρίσεις σε βάρος συγκεκριμένης κατηγορίας εργαζομένων για λόγους δήθεν Δημοσίου Συμφέροντος δεν νοείται στο νομικό πολιτισμό μας.
Η υπόθεση είναι απλή, το κράτος αυθαίρετα προσέλαβε κάποιους εργαζόμενους, τους εκμεταλλεύθηκε πολλά χρόνια τους είχε ομήρους, πρέπει να τιμωρηθεί γι αυτό. Αν τα Δικαστήρια είχαν εδώ και χρόνια τιμωρήσει την κρατική αυθαιρεσία που είναι προφανής, το θέμα θα είχε λυθεί . Κανένας πολιτικός, δεν θα τολμούσε να προσλαμβάνει 80 με 100.000 άτομα με συμβάσεις, γιατί θα γνώριζε ότι θα πληρώσει βαρύ τίμημα, που στην περίπτωση μας, είναι η εργασιακή αποκατάσταση εργαζόμενων, που δουλεύουν για μεγάλο χρονικό διάστημα που αγγίζει μερικές φορές τα 20-25 έτη .
Στον Άρειο Πάγο στις 20 Ιανουαρίου θα κριθεί το αυτονόητο δικαίωμα κάθε εργαζόμενου να έχει ουσιαστική δικαστική προστασία. Ελπίζω και εύχομαι ότι οι έλληνες δικαστές θα κρίνουν το ουσιαστικό πρόβλημα και θα δικαιώσουν τους εργαζόμενους αυτούς που επί πολλά έτη είναι όμηροι, δέσμιοι της θέλησης του εργοδότη τους και που πολλές φορές βρέθηκαν ουσιαστικά, χωρίς στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα, που για όλους τους εργαζόμενους θεωρούνται αυτονόητα.
πηγή www.e-kalesma.gr
Έτσι σταδιακά από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 και κυρίως τη δεκαετία του 1990 χιλιάδες άνθρωποι απασχολήθηκαν και απασχολούνται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Οι άνθρωποι αυτοί, χρησιμοποιήθηκαν ως πιόνια από τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες, για ψηφοθηρικούς και πολιτικούς λόγους. Ο αριθμός των εργαζόμενων που απασχολούνται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου κυμαίνεται εδώ και αρκετά χρόνια, περίπου στις 70.000 με 90.000. Οι διαδοχικές κυβερνήσεις επιδίωξαν οι εργαζόμενοι αυτοί να έχουν τα ελάχιστα δικαιώματα ώστε να μην μπορούν να διεκδικήσουν την εργασιακή τους αποκατάσταση.
Κρίσιμο σημείο στην υπόθεση των συμβασιούχων ήταν η κοινοτική οδηγία του 1999 (1999/70), που ουσιαστικά, αναγνώριζε αυτονόητα δικαιώματα στους εργαζόμενους ορισμένου χρόνου. Με τη συνταγματική αναθεώρηση του 2001 ο συνταγματικός νομοθέτης προσπάθησε με το άρθρο 103 του Συντάγματος να σταματήσει την πρακτική των μονιμοποιήσεων από το παράθυρο. Η απόπειρα αυτή απέτυχε. Και απέτυχε, διότι η συνταγματική επιταγή μιλάει για το αυτονόητο. Ότι οι πραγματικές συμβάσεις έκτακτου προσωπικού ορισμένου δεν μπορούν να μετατραπούν σε συμβάσεις αορίστου χρόνου. Το ίδιο είχε επιχειρηθεί και με το νόμο 2190/1994 τον περίφημο νόμο Πεπονή που υποτίθεται ότι και αυτός απαγόρευε τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου.
Όμως κανείς δεν απάντησε στο κρίσιμο ερώτημα. Τι υποκρύπτει μία συγκεκριμένη σύμβαση; Αν κάποιος εργάζεται 3,4 έως και 20 χρόνια με συμβάσεις, πως αυτές πρέπει να χαρακτηρίζονται; Είναι άτοπο να υποστηρίζεται, ότι ένας εργαζόμενος, που εργάζεται επί σειρά ετών στο ίδιο αντικείμενο και στην ίδια θέση να θεωρείται ότι καλύπτει έκτακτες ανάγκες. Ουσιαστικά υποκρύπτεται σχέση εργασίας αόριστου και όχι ορισμένου χρόνου. Είναι προφανές ότι υπάρχει ένα κρίσιμο νομικό ζήτημα, που δεν λύθηκε ούτε με τον 2190/94, ούτε με τη συνταγματική αναθεώρηση.
Στην συνέχεια, το 2003, η τότε κυβέρνηση με το προεδρικό διάταγμα 81/2003 επιχείρησε να επιλύσει το πρόβλημα. Απέτυχε οικτρά. Με τους περιορισμούς που έθετε το Π.Δ 81/2003 κάνεις εργαζόμενος δεν μπορούσε να αποκατασταθεί. Το 2004 ο τότε υπουργός Εσωτερικών σε μια προσπάθεια να επιλύσει το πρόβλημα και εν όψει καταδικαστικής απόφασης από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εισήγαγε στην ελληνική νομοθεσία το περίφημο πια Προεδρικό Διάταγμα 164/2004 που υποτίθεται ότι θα ενσωμάτωνε την κοινοτική οδηγία 1999/70 για τους εργαζόμενους ορισμένου χρόνου και θα έλυνε το πρόβλημα των συμβασιούχων οριστικά. Και αυτή η προσπάθεια απέτυχε. Οι περιορισμοί που εισήγαγε το Π.Δ 164/2004, 24μηνη μόνο προϋπηρεσία, τα χρονικά κενά μεταξύ των συμβάσεων δεν έλυσαν το κύριο θέμα. Σε ποια περίπτωση η σύμβαση ενός εργαζόμενου με σύμβαση ορισμένου χρόνου, μπορεί να χαρακτηρισθεί ως αορίστου ή όχι.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με την απόφαση του το 2006 (C-212/04,) όπως αναμενόταν καταδίκασε την Ελλάδα. Ο Άρειος Πάγος με την απόφαση της Ολομελείας του (18/2006) θεώρησε, ότι ανεξαρτήτως συνταγματικής απαγόρευσης η φύση μίας εργασιακής σχέσης ανήκει στην δικαιοδοσία των δικαστηρίων που κρίνουν ανάλογα με την περίπτωση. Η απόφαση αυτή ουσιαστικά βασίστηκε στο νόμο 2112/1920 που προστατεύει τους εργαζόμενους ορισμένου χρόνου. Θα έλεγε κανείς ότι το θέμα επιτέλους είχε βρει το δρόμο του. Οι εργαζόμενοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, είχαν αποκτήσει το αυτονόητο δικαίωμα της δικαστικής προστασίας. Ύστερα όμως από πρωτοφανείς παρεμβάσεις, επιχειρήθηκε το βίαιο κλείσιμο του θέματος.
Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου μέσα σε διάστημα 7 μόνο μηνών! ανακάλεσε την ομόφωνη απόφαση, που είχε λάβει τον Ιούνιο του 2006 και με νέα απόφαση τον Απρίλιο του 2007 (20/2007), ακυρώνοντας τον ίδιο της τον εαυτό, επιχείρησε να κλείσει το θέμα σε βάρος των εργαζόμενων ορισμένου χρόνου που ουσιαστικά έχασαν το δικαίωμα της δικαστικής προστασίας. Είχε προηγηθεί το 2006 η απαράδεκτη απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που θεωρούσε τις αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων ανυπόστατες μία απόφαση άθλια, που στην ουσία παραβίαζε την ΕΣΔΑ για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο δε τότε Υπουργός Εσωτερικών, υπερασπίστηκε αυτήν την απαράδεκτη απόφαση στη Βουλή των Ελλήνων. Η ιστορία κρίνει τον καθένα.
Στη συνέχεια, το θέμα των συμβασιούχων, που ύστερα από τόσες δήθεν τακτοποιήσεις ο αριθμός τους ανήλθε πάλι στις 80 με 100.000 παραπέμφθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Αυτό με την απόφαση του τον Απρίλιο του 2009 (378/09) έκρινε ότι τα δικαστήρια είναι αρμόδια να κρίνουν, αν μία σχέση εργασίας υποκρύπτει έκτακτες ή πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Ο Άρειος Πάγος αποφάσισε να επαναφέρει το θέμα στην Ολομέλεια του για τρίτη φορά σε τρία χρόνια.
Τον Φεβρουάριο και τον Μάιο του 2010, το Ελεγκτικό Συνέδριο με τις αποφάσεις 3 και 9 της Ολομέλειας του δικαίωσε τους συμβασιούχους ορισμένου χρόνου, διότι έκρινε ότι με την προηγούμενη απόφαση του παραβιάζονταν τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, και ότι η διοίκηση ήταν υποχρεωμένη για το αυτονόητο να δέχεται τις αποφάσεις των δικαστηρίων. Το θέμα της μη αποδοχής των αποφάσεων των πολιτικών δικαστηρίων, είχε παραπεμφθεί στο Δικαστήριο των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η καταδίκη της Ελλάδας ήταν πολύ κοντά.
Το θέμα των συμβασιούχων θα κριθεί ξανά στις 20 Ιανουαρίου του 2011στην πλήρη Ολομέλεια του Αρείου Πάγου ύστερα από νέα αναβολή που δόθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2010. Το θέμα των συμβασιούχων είναι πολιτικό και νομικό. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις, θέλησαν να κρατήσουν ομήρους με διάφορα προσχήματα χιλιάδες εργαζόμενους χρόνια ολόκληρα ώστε να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη.
Το ζήτημα είναι όμως και νομικό. Ουσιαστικά το δικαίωμα ενός εργαζόμενου να προσφεύγει στα δικαστήρια τίθεται υπό αμφισβήτηση. Η υποτιθέμενη συνταγματική απαγόρευση και η υποκριτική επίκληση της, ακυρώνει ουσιαστικά κάθε δικαστική προστασία και παραβιάζει βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Τα Δικαστήρια, είναι υποχρεωμένα να εξετάσουν την πραγματική φύση μίας εργασιακής σχέσης. Αυτός είναι ο σκοπός τους.
Διαφορετικά, παραβιάζονται η Αρχή του Κράτους Δικαίου, βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και συγκεκριμένα τα άρθρα 6,13,14 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Είναι αυτονόητο ότι όλοι οι εργαζόμενοι απολαμβάνουν την ίδια προστασία ενώπιον του νόμου. Διακρίσεις σε βάρος συγκεκριμένης κατηγορίας εργαζομένων για λόγους δήθεν Δημοσίου Συμφέροντος δεν νοείται στο νομικό πολιτισμό μας.
Η υπόθεση είναι απλή, το κράτος αυθαίρετα προσέλαβε κάποιους εργαζόμενους, τους εκμεταλλεύθηκε πολλά χρόνια τους είχε ομήρους, πρέπει να τιμωρηθεί γι αυτό. Αν τα Δικαστήρια είχαν εδώ και χρόνια τιμωρήσει την κρατική αυθαιρεσία που είναι προφανής, το θέμα θα είχε λυθεί . Κανένας πολιτικός, δεν θα τολμούσε να προσλαμβάνει 80 με 100.000 άτομα με συμβάσεις, γιατί θα γνώριζε ότι θα πληρώσει βαρύ τίμημα, που στην περίπτωση μας, είναι η εργασιακή αποκατάσταση εργαζόμενων, που δουλεύουν για μεγάλο χρονικό διάστημα που αγγίζει μερικές φορές τα 20-25 έτη .
Στον Άρειο Πάγο στις 20 Ιανουαρίου θα κριθεί το αυτονόητο δικαίωμα κάθε εργαζόμενου να έχει ουσιαστική δικαστική προστασία. Ελπίζω και εύχομαι ότι οι έλληνες δικαστές θα κρίνουν το ουσιαστικό πρόβλημα και θα δικαιώσουν τους εργαζόμενους αυτούς που επί πολλά έτη είναι όμηροι, δέσμιοι της θέλησης του εργοδότη τους και που πολλές φορές βρέθηκαν ουσιαστικά, χωρίς στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα, που για όλους τους εργαζόμενους θεωρούνται αυτονόητα.
πηγή www.e-kalesma.gr
Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010
ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΙΚΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΤΟΥ ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ΕΚΦΡΑΣΤΗΚΕ ΔΗΜΟΣΙΑ Η ΠΡΟΘΕΣΗ ΝΑ ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΡΥΘΜΟΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Η ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΟΠΛΟΣΤΑΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΙΣΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ.ΟΙ 330 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΠΑΡ'ΟΛΟ ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΨΑΜΕ ΣΥΜΒΑΣΗ "ΕΡΓΟΥ",ΣΤΕΛΕΧΩΝΟΥΜΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΔΥΟ ΕΤΗ ΥΠΟΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΕΣΟΔΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΥΠΑΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΘΕΣΕΙΣ ΜΟΝΙΜΩΝ ΜΕ ΠΛΗΡΕΣ ΩΡΑΡΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΕΡΟΥΜΕΝΟΙ ΑΔΕΙΩΝ,ΕΠΙΔΟΜΑΤΩΝ,ΔΩΡΩΝ.ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ 30 ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΗΣ ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΗΣΗΣ ΤΟΥ ΙΚΑ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΔΙΕΚΠΕΡΑΙΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ 1000 ΑΝΑΛΥΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ (ΑΠΔ) ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗ 1500 ΑΠΔ,ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗΣ (ΚΑΝ) ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ 10 ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΔΙΕΚΠΕΡΑΙΩΝΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ 1300 ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ 13 ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΣΤΗ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ Η ΕΚΔΟΣΗ ΑΝΩ ΤΩΝ 500 ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΜΗΝΙΑΙΩΣ.ΣΤΟΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΑΡΙΘΜΟ ΠΡΟΣΤΙΘΕΝΤΑΙ ΚΑΙ 250 ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΑΚΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ,ΩΣ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΕΣΟΔΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΑΥΤΕΣ.ΟΙ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΟΥ Κου ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΟΔΩΣΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΤΑ 4000 ΟΡΓΑΝΙΚΑ ΚΕΝΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗ 1000 ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΘΙΣΤΑ ΣΑΦΕΣ ΟΤΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΡΑΓΙΚΩΝ ΕΛΛΕΙΨΕΩΝ.ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΧΟΝΤΑΣ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΙΚΑ-ΕΤΑΜ "ΕΜΠΕΙΡΟ" ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ,ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΥΠΗΡΧΕ ΑΛΛΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ ΤΗΣ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΕΞΑΓΓΕΛΙΩΝ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΗ,ΓΙΆΥΤΟ ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΟΤΙ ΘΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΕΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ,ΟΠΟΙΟ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΤΡΟΠΟ,ΑΣΧΕΤΩΣ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΣΚΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ.ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.
ΕΚ ΤΟΥ Δ.Σ.
ΕΚ ΤΟΥ Δ.Σ.
Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010
ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ/ΣΣΕΣ,
ΣΤΙΣ 17/10/2010 ΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΩΡΑ 10:00 ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΘΗΝΩΝ (Ε.Κ.Α.).ΠΑΡΟΥΣΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΜΑΣ Κα ΜΑΡΙΑ-ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΤΣΙΠΡΑ.ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΑΣ.
ΕΚ ΤΟΥ Δ.Σ
ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ/ΣΣΕΣ,
ΣΤΙΣ 17/10/2010 ΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΩΡΑ 10:00 ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΘΗΝΩΝ (Ε.Κ.Α.).ΠΑΡΟΥΣΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΜΑΣ Κα ΜΑΡΙΑ-ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΤΣΙΠΡΑ.ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΑΣ.
ΕΚ ΤΟΥ Δ.Σ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)