- Με "δόσεις" πετιούνται στο δρόμο 20.000 συμβασιούχοι.
- "Κύμα" δικαστικών διενέξεων σε όλη τη χώρα.
- Το Δημόσιο ομολογεί πιθανή παρανομία του και …την επικαλείται σε βάρος των θυμάτων!
- Τη δημιουργία νέας γενιάς ομήρων συμβασιούχων ετοιμάζει η Κυβέρνηση!
Ένα χρόνο μετά το Νόμο Ραγκούση που ως «λύση» στην ομηρία των συμβασιούχων από τις προηγούμενες κυβερνήσεις… εισήγαγε το πέταγμά τους στο δρόμο, η κυβερνητική «εκκαθάριση» 20.000 συμβασιούχων έργου και ορισμένου χρόνου, συνεχίζεται! Συλλήβδην "καταδικάζονται" στην ανεργία, χωρίς καμία αντικειμενική διερεύνηση που θα ξεκαθαρίσει ποιοι είναι εκείνοι που προσελήφθησαν με πραγματικά προσόντα για πραγματικές ανάγκες και ποιοι είναι οι "πελάτες" των πολιτικών ρουσφετιών, όλων των κομματικών αποχρώσεων, είτε της "κεντρικής" εξουσίας, είτε των ΟΤΑ.
Σε όλη τη χώρα, εκδικάζονται ή εκκρεμούν εκατοντάδες προσφυγές (ασφαλιστικά μέτρα και αγωγές), συμβασιούχων των ΟΤΑ, του ΙΚΑ, των ΔΕΚΟ, των Υπουργείων, κ.α. Στις αγωγές και στις αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων οι συμβασιούχοι, πολύ λογικά, ισχυρίζονται πως οι διαδοχικές συμβάσεις έργου επί σειρά τεσσάρων, πέντε, ακόμα και επτά ετών, υποκρύπτουν στην πραγματικότητα ουσιαστική ισχύ συμβάσεων αορίστου χρόνου για την κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών.
Και βέβαια, οι ελληνικές κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ Ν.Δ. «εφηύραν» και διαιώνισαν αυτή τη μέθοδο των… αλλεπάλληλων και διαδοχικών συμβάσεων έργων, ως «παράθυρο» που παρακάμπτει το Σύνταγμα και Νόμους, βάσει των οποίων απαγορεύεται η κάλυψη παγίων και διαρκών αναγκών χωρίς Διαγωνισμό! Όμως αυτή η απασχόληση συμβασιούχων έργου για κάλυψη παγίων και διαρκών αναγκών είναι μια παρανομία …του κράτους, για την οποία καθόδου δεν ευθύνονται οι ίδιοι οι συμβασιούχοι και σίγουρα όχι το σύνολό τους.
Στα δε δικαστήρια, το Ελληνικό Δημόσιο δείχνει το πιο σκληρό πρόσωπό του, "ομολογώντας" κατ` ουσίαν... την "παρανομία", που είχε ως μοναδικό "ένοχο" την Πολιτεία επί όλων των κυβερνήσεων και μοναδικά θύματα τους συμβασιούχους, αλλά ζητώντας να μετρήσει αυτή η "παρανομία" ... υπέρ του παρανομούντος και σε βάρος των θυμάτων.
Είναι χαρακτηριστικός ο γραπτός ισχυρισμός της εκπροσώπου του Ελληνικού Δημοσίου σε παρόμοια αντιδικία με συμβασιούχους της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, μόλις στις 22 Οκτωβρίου: «Όταν οι διαδοχικές συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας είναι υποχρεωτικές από το νόμο ορισμένου χρόνου, δεν μπορούν να μετατραπούν σε αορίστου χρόνου, έστω και αν οι αντίδικοι κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, αφού καταρτίστηκαν υπό την ισχύ του ν. 2190/1994 και του άρθρου 103 παρ.8 του Συντάγματος . Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και αν κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, ήταν αυτοδικαίως και καθ` ολοκληρίαν άκυρες, σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ.1γ του ν. 2527/1997/.»
Όμως ποιος φταίει για την παρανομία αυτή;
Και γιατί τιμωρούνται τα θύματα;
"Για ένα πρόβλημα που θα έπρεπε να αποτελεί αντικείμενο πολιτικής απόφασης, η κυβέρνηση μας ανάγκασε να συρόμαστε στα δικαστήρια, με οικονομικό κόστος για εμάς και τις οικογένειές μας, αφού ανάλογα με το δικηγόρο, για κάθε συμβασιούχο το κόστος ανέρχεται σε 600 ως 1.500 ευρώ", λέει στην PRESSa ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συμβασιούχων Υπαλλήλων Δημοσίου κ. Δημήτρης Γεωργακόπουλος. "Είμαστε όλοι συμβασιούχοι επί 4-7 χρόνια. Και βέβαια ούτε «γαλάζια παιδιά» είμαστε, ούτε «πράσινα». Υπάρχουν πολλοί συμβασιούχοι …επτά ετών και παραπάνω. Και εμείς όλοι, ανεξαρτήτως πολιτικών δικαιολογιών, είμαστε τα θύματα της ιστορίας. Οι «όμηροι». Γι` αυτό και δεν κατανοούμε την αντιμετώπιση από τον κ. Ραγκούση που μας είπε κατάμουτρα να πάμε σ` αυτούς που μας διόρισαν. Δηλαδή θα απολογούνται οι συμβασιούχοι επειδή ήταν όμηροι είτε των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ είτε της Ν.Δ.; Θα απολογούνται όλοι οι συμβασιούχοι επειδή κάποιοι βρέθηκαν ανάμεσά τους ως "ρουσφέτια"; Και επιτέλους, υπάρχει ή δεν υπάρχει συνταγματική συνέχεια στο Ελληνικό Κράτος; Άλλο είναι το Ελληνικό Δημόσιο επί ΠΑΣΟΚ, άλλο επί Ν.Δ. και ξανά άλλο… επί νέου ΠΑΣΟΚ; Η ίδια Πολιτεία δεν είναι; Υπάρχουν πολλά Ελληνικά Δημόσια και δεν το ξέραμε; Ένα της κάθε κυβέρνησης;"Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, όταν ορίστηκαν οι ημερομηνίες εκδίκασης, εκδόθηκαν προσωρινές διαταγές που προστάτευαν τους συμβασιούχους από την βιασύνη της κυβέρνησης να τους πετάξει στο δρόμο. Όμως σε «δεύτερο» χρόνο οι προσωρινές αυτές διαταγές δεν ανανεώνονται, στις περισσότερες των περιπτώσεων που το Δημόσιο ζητά αναβολή της δίκης. Σε αρκετές νέες προσφυγές, δεν εκδίδονται καν.
Την επόμενη μέρα οι συμβασιούχοι ειδοποιούνται από τις υπηρεσίες τους, να μην ξαναπάνε για εργασία...
"Μέσα στις τελευταίες εβδομάδες, βρεθήκαμε πεταγμένοι στο δρόμο περισσότεροι από 400 εργαζόμενοι στη Θεσσαλονίκη, συμβασιούχοι του Δήμου και άλλων φορέων", λέει στην PRESSa, η Πρόεδρος του Συλλόγου Συμβασιούχων Υπαλλήλων του Δήμου Θεσσαλονίκης κ. Αλεξία Μαργαρίτη. "Ο Δήμος, μας συμπαραστάθηκε ακόμα και με ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου. Όμως, από τη στιγμή που αναβλήθηκε η εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων, αλλά δεν ανανεώθηκε η προσωρινή διαταγή παραμονής μας στην εργασία μας από το Δικαστήριο, οι εργοδότες μας αναγκάστηκαν να μας δείξουν την έξοδο… Και τώρα περιμένουμε ως απολυμένοι την εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων μας στις 19 Νοεμβρίου."
“Η Δικαιοσύνη κάνει τη δουλειά της, αλλά σε πολιτικό επίπεδο, αυτός ο κατακερματισμός μας σε εκατοντάδες διαφορετικές υποθέσεις, έχει εξυπηρετήσει την κυβέρνηση, διότι μας οδηγεί στην έξοδο, λίγους-λίγους και χωρίς καμία ιδιαίτερη πίεση από πουθενά, αφού δυστυχώς το θέμα των συμβασιούχων δεν είναι στην επικαιρότητα, όπως πριν από έναν χρόνο”, μας λέει ο εκπρόσωπος των …επίσης απολυμένων ή απολυόμενων συμβασιούχων της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης κ. Άρης Ναούμ. “Μέχρι τώρα από τη Νομαρχία έχουν αναγκαστεί να φύγουν 120 συμβασιούχοι. Τέλος Σεπτεμβρίου, πετάχτηκε στο δρόμο μια «φουρνιά» 40-50 ατόμων, μέσα στους οποίους ήμουν κι εγώ. Άλλοι 22 συνάδελφοι, θα βρεθούν στο δρόμο στις 13 Νοεμβρίου. Και δεν έχουμε υποστήριξη από πουθενά σχεδόν..."
"Πριν από μήνες, συγκεντρωθήκαμε 12.000 άτομα, στην πλατεία Συντάγματος, σε μια εκδήλωση διαμαρτυρίας με πολύ περισσότερο κόσμο, ακόμα κι από αυτόν που είχε στα συλλαλητήριά της η ΑΔΕΔΥ", υποστηρίζει ο κ. Γεωργακόπουλος. "Δυστυχώς όμως δεν χωρέσαμε στην τηλεοπτική επικαιρότητα..."
Έπεται συνέχεια. Αρχής γενομένης στις 19 Νοεμβρίου στη Θεσσαλονίκη, αλλά και στην Αθήνα και σε δεκάδες άλλα δικαστήρια της χώρας, το επόμενο διάστημα συνεχίζονται οι εκδικάσεις υποθέσεων ασφαλιστικών μέτρων, αλλά και αγωγών που έχουν καταθέσει οι συμβασιούχοι.
«Εμείς καταθέσαμε αγωγή και έχουμε δικαστήριο στις 23 Νοεμβρίου», λέει ο εκπρόσωπος των συμβασιούχων της Νομαρχίας κ. Άρης Ναούμ. «Ελπίζουμε στην Ελληνική Δικαιοσύνη, να μας προστατέψει από την αδικία της Ελληνικής Πολιτείας που δυστυχώς, αποδεικνύεται ότι απλώς θέλει να φύγουμε εμείς, για να ανοίξει ο δρόμος για την επόμενη γενιά ομήρων συμβασιούχων.» Ο κ. Ναούμ, βέβαια, αναφέρεται στην προκήρυξη των επόμενων θέσεων συμβασιούχων από την κυβέρνηση, μέσω του ΑΣΕΠ, που σύμφωνα με τις καταγγελίες των συμβασιούχων, έχει "δεμένα χέρια" στην προσπάθεια της κυβέρνησης, για τη δημιουργια της επόμενης γενιάς "ομήρων".Καταγγέλλουν πως η κυβέρνηση θέλει στρατιές ανέργων που να εναλλάσσονται. Και πως αυτό δεν είναι πολιτική, αλλά μαζική ψηφοθηρία, στην οποία έχουν καταφύγει φυσικά, όλες οι κυβερνήσεις.
"Και δεν λέμε ότι δεν υπήρξαν ρουσφέτια σε κάποιες περιπτώσεις.", λέει και ο κ. Ναούμ. "Πιθανότατα υπήρξαν. Από όλες τις κυβερνήσεις, από όλους τους πολιτικούς χώρους. Όμως τώρα η κυβέρνηση τι κάνει; Μας πετάει όλους στο δρόμο, αδιακρίτως και προκηρύσσει τις ίδιες θέσεις, πριμοδοτώντας με 800 μόρια τους ανέργους, έναντι 400 μορίων που αναγνωρίζει για τους πρώην συμβασιούχους, που όμως, είναι επίσης άνεργοι πια. Και την κάνει όλη τη διαδικασία κεντρικά. Μέσω ΑΣΕΠ. Δεν καταργεί τις θέσεις των συμβασιούχων, δεν διώχνει τους συμβασιούχους για να προσλάβει μόνιμους, ώστε να καλυφθούν οι πάγιες και διαρκείς ανάγκες με διαγωνισμό. Αυτό θα ήταν ίσως αποδεκτό. Όχι όμως. Απλώς επιδιώκει να διαιωνίσει το πρόβλημα και να δημιουργήσει νέα γενιά "ομήρων", και βρίσκει άλλοθι στις αιχμές περί ρουσφετιών. Όμως σας διαβεβαιώνω, ότι τα πραγματικά "ρουσφέτια" έχουν αποχωρήσει χωρίς καμία αντίδραση. Εμεις που παλευουμε είμαστε αποκλειστικά και μόνο τα θύματα όλων."
Ο πρόεδρος των "απολυμένων" επίσης, συμβασιούχων του ΚΕΠΥΟ κ. Γιάννης Δουδούμης προσθέτει: "Όταν μας έχουν και δουλεύουμε επί σειρά ετών ανασφάλιστοι, όταν πληρωνόμαστε άλλοτε 600 και άλλοτε 700 ευρώ το μήνα βάσει …δακτυλισμών στα πληκτρολόγιά μας, όταν μετά από χρόνια ολόκληρα που έχουμε χτίσει τις ζωές μας, έχουμε πάρει δάνεια, έχουμε φτιάξει οικογένειες βασισμένοι σ` αυτή τη δουλειά, μας πετάνε στο δρόμο απλά και πανεύκολα, καταλαβαίνετε πως είμαστε θύματα όλων των κυβερνήσεων. Από το ΚΕΠΥΟ 35 απολύθηκαν στην πρώτη δόση, 13 απολύθηκαν πριν δύο μήνες, 170 απολυθήκαμε προ ημερών μέσα σε μια εβδομάδα και άλλοι 56 απολύονται τον ερχόμενο Απρίλιο. Μας «καθαρίζουν» σιγά-σιγά. Και δυστυχώς … εντελώς αθόρυβα.»
